Een bezige bij; dat ben ik. Altijd al geweest en dat zal ik ook blijven. Bovendien houd ik enorm van mijn werk, dus ben ik er ook graag mee bezig. Maar mijn collega's vroegen ineens of het wel goed met me ging, want ik was altijd zo druk. "Doe het rustig aan", zeiden ze. Terwijl ik juist vanuit bevlogenheid werkte en daardoor dacht 'hoezo? het gaat toch goed?'.

Met mijn telefoon in mijn ene hand om appjes te beantwoorden, tikte ik met mijn andere een mail op mijn laptop. En ondertussen voerde ik ook nog een telefoongesprek. Het klinkt wat overdreven, maar ik was altijd aan alle kanten bezig. Zelfs op vakantie hield ik mijn mail bij en was ik actief in alle groepsapps. Ik zag er geen kwaad in, want ik houd van mijn werk!

Pas als ik druk ben geweest, heb ik een goede dag gehad

Toch werd ik erg geleefd door de waan van de dag. In mijn nieuwe functie moest ik een helicopter view in en de inhoud uit. Dat botste met mijn idee van 'pas als ik druk ben geweest heb ik een goede dag gehad'. Ik moest meer gaan loslaten, prioriteiten stellen en ook 'nee' zeggen. Intern werden we zelforganiserend en die nieuwe manier van werken vroeg ook iets anders van mij. De coachende stijl van mijn nieuwe leidinggevende en het Intens Productief programma brachten me in een fase van veel zelfreflectie en - daardoor - nieuwe inzichten.

1. Zo zag ik in dat mijn bevlogenheid en passie niet hoeven te betekenen dat ik alles altijd direct gedaan moet hebben. Dat ik loslaten kan leren, ondanks dat 'het laten gebeuren' echt niet bij mij past. En dat kunnen loslaten bovendien wil zeggen dat ik het goed geregeld heb!

1. Ook ben ik steeds kritischer gaan kijken naar mijn 'druk zijn'. Waarom ben ik dat eigenlijk? Wat is mijn doel; een bezige bij zijn, of iets opleveren? En waarom ben ik vaak zo druk met zaken die helemaal niet bij mijn doelen horen? Kan ik 'nee' zeggen?

1. Nu weet ik dat ik mezelf de vraag moet blijven stellen of ik met de juiste dingen bezig ben. Daarmee kan ik voorkomen dat ik verval in mijn bezige-bij-modus. Makkelijk is dat niet, want ik werk al lang in die modus. Daar ben je niet zomaar vanaf. Maar ik weet nu wat het me oplevert als ik baas over mijn tijd ben en ruimte in mijn hoofd creëer.

Genieten van prestaties

Als iemand mij een compliment geeft en daar een 'maar' aan toevoegt, dan onthoud ik de 'maar'. Het compliment ben ik dan al vergeten. Ik ben niet snel tevreden en vraag me vaak af of mijn werk wel goed genoeg is. Nu ik meer zicht heb op wat ik oplever, leer ik ook meer te genieten van mijn prestaties. Ik zie dat ik iets heb bereikt en kan er daardoor even bij stilstaan. Ik hoef niet steeds heel veel te doen of continu zaken op te leveren om een voldaan gevoel te hebben. Een dagje 'business as usual' - waarin ik van mezelf niet zag wat ik deed en dacht niets nuttigs te hebben gedaan - mag er nu ook zijn.

Rust is het nieuwe druk

Ik heb het liever te druk dan te rustig, dat verandert niet zomaar. Maar wat ik nu leer is dat rust voortkomt uit grip hebben. En dat het geen schande is om rust te ervaren! Het heeft allemaal te maken met hoe je je werk organiseert. Ik hoef niet iedere avond mijn laptop open te doen. En als ik dat wel doe, dan is dat nu een bewuste keuze.

Los kunnen laten door eigen systeem

Waar ik voorheen een schuldgevoel overhield aan een relaxte dag, ga ik nu ontspannen naar huis. Dat knagende gevoel 'of ik vandaag wel iets opgeleverd heb' is weg. Ik hoef niet langer alles in mijn hoofd op te slaan, waardoor ik steeds bezig was met 'onthouden'. Weten dat ik grip op mijn werk heb, geeft rust. Net als zaken kunnen loslaten omdat ik ze geborgd heb in mijn eigen systeem. Ik krijg daardoor oog voor wat het leven nog meer te bieden heeft. Daar is ruimte voor ontstaan.

Nog meer ruimte creëren

Waar ik voorheen op een vrije woensdagochtend automatisch mijn laptop opende om te werken, ben ik een keer in mijn eentje in de stad koffie gaan drinken. Dat is voor een ander misschien niet bijzonder, maar voor mij wel. Ik besloot bewust om iets anders te doen dan werken; ik zette zelf - vrijwillig - de bezige-bij-modus uit. En die gaat binnenkort nog langer in de pauzestand, want ik heb besloten om 2 maanden sabbatical in te lassen! Ik ga een stap terug doen en nog meer ruimte creëren.

Sabbatical en nog meer persoonlijke groei
(dit is een artikel uit 2019)

Het werk loslaten is voor mij - na 16 jaar het werk juist heel hard vastgegrepen te hebben - echt een heel grote verschuiving. Het is absoluut geen lichtzinnige beslissing. Er kwamen vragen naar boven als 'wat nou als ik terugkom en er is niets misgegaan?'. Dan betekent dat dus dat ik misbaar ben?! Ik ben zo bevlogen met mijn werk bezig dat het heel lastig was om dat te accepteren. Dan kom ik terug en dan loopt alles goed! Dan kun je mij toch net zo goed wegdoen? Nee, zei mijn leidinggevende, als alles goed loopt wil dat juist zeggen dat je het heel goed achtergelaten hebt. Zo had ik het nog niet bekeken. Het heeft me geholpen voor de sabbatical te kiezen. Ik kan het nu zien als een teken van persoonlijke groei.

LET OP! Dit is een artikel uit 2019. Leyla heeft toen enorm genoten van haar sabbatical. Op dit moment profiteert ze nog elke dag van het Intens Productief programma.

Over Instant Inspiratie:

Ik ontmoet door mijn Intens Productief programma heel wat geïnspireerde mannen en vrouwen, die de stap zetten om hun werk anders te organiseren. Vaak een grote stap, want ze willen daar eigenlijk helemaal niet mee bezig zijn. Eerst toegeven 'dat het anders moet' - is om te beginnen al best lastig. Met dit verhaal hoop ik je te inspireren. Om net als Leyla en mijn andere deelnemers te kiezen voor meer ruimte. In je werk en in je leven. Jet Hasper | Eigenaar Intens Productief